Este é o relato dos acontecementos da expedición ao Aconcagua realizada en Xaneiro de 2008, na que participou un dos nosos socios e compañeiros, Fernando González León, e que a día de hoxe constitúe o record de altura alcanzado por algún membro deste club.

Esta é a ruta de ascensión que seguiron:

E este é o noso compañeiro, Fernando González León, que participou na expedición e que sustenta o record de altitude do club: 6.001 m.

Despedida no concello de Culleredo coa presenza dos medios de comunicación, onde se lles fixo entrega dunha bandeira do club para levar ao cume. Despois partiron en coche hacia Madrid, onde a medianoite collerán un vó que os levará a Santiago de Chile.

Primeiras noticias recibidas dende Arxentina mediante mensaxe SMS recibida ás 12 da noite (hora española) que vos transmitimos literalmente: "DESPUES DE 6 HORAS DE COCHE, 14 DE AVION Y 9 DE AUTOBÚS ESTAMOS LLEGANDO A MENDOZA".

Segundo nos relata Fernando parece que en Mendoza están con pantalón curto a 32º e suando a pinga gorda. Xa teñen o permiso para a ascensión e van aproveitar o día para mercar o material que necesitan e alugar as mulas.
Ata o martes non voltaremos a ter noticias deles xa que lles levará tres días chegar ao campo base.
Atopáronse con outras expedicións e están moi ilusionados.

Superado o primeiro fito importante da aventura xa que alcanzaron o campo base de Plaza de Mulas situado a 4.260 m. de altitude, así que todo segue segundo o previsto.

Atópanse todos ben e moi contentos xa que maña iniciarán a ascensión ata o seguinte campamento.
Están moi controlados en todo momento xa que o equipo de rescate sube todos os días e todo funciona moi ben.

Fernando escríbenos dende o campo base e dinos que onte puxo o pé en Nido de Cóndores a 5.600 m. Asegura que é unha dura proba e que lle está a costar bastante esforzo pero o médico dille que pode continuar e, como todos sabemos, tratará de poñer o pavillón o máis alto posible.

Hoxe están a montar o penúltimo campamento e pasarán alí a noite. Mañá xornada de descanso para montar o derradeiro campamento o mércores e tratar de alcanzar a cima o xoves.

Despois de case unha semana sen ter noticias dos nosos compañeiros, hoxe sabemos que se atopan ben e que están en Mendoza cansados pero sans e salvos, que é o máis importante.

Rematada a aventura recibimos noticias de Fernando que vos facemos chegar:
Bueno amigos, os escribo desde Buenos Aires, terminando mi aventura. No hice cumbre, el último día del ataque decidí no ir. El cuerpo estaba ya deteriorado pero más mi cabeza después de tantos dias soportando el mal de altura. Decidí que la cumbre estaba en Coruña con mi familia y todos vosotros y no arriesgando mi propia vida, como algunas noticias que nos estaban llegando de algún que otro montañero que acaba de perder la vida. Esa mañana salí de la tienda y subí desde Nido de Cóndores hasta pasado el Campamento Berlín y cuando el GPS marcó los 6.001 m. marqué un "Carroucho WP", hice un Carroucho hito, me senté y me tomé un poco de té, que llevaba en el termo, y por primera vez contemplé sentado lo bonita que era la montaña. Después bajé al Campamento Berlín y me hice una foto con la bandera del Carroucho que ya os enviaré. Espero veros a todos pronto para contaros mi experiencia y gracias por vuestro apoyo.
Dende aquí dámoslle as gracias a Fernando polas súas sensatas palabras, e a noraboa a todos pola súa fazaña.

Logo da súa aventura xa se atopan de volta en Coruña, sans e salvos que era o máis importante. Así que dende aquí dámoslles a máis calurosa benvida e a nosa noraboa. Fernando fíxonos chegar as fotos que sacou no campamento base Berlín coa bandeira do club.

Para calquer comunicación técnica sobre esta web diríxase a webmaster@carroucho.org